هم اکنون ارتش سوریه بعد از ارتش مصر دومین ارتش قدرتمند عربی در خاورمیانه به شمار میرود.
به گزارش خبرنگار دفاعی امنیتیگروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛ علیرغم درگیری 5 ساله ارتش سوریه با تکفیریهای آمریکایی - سعودی؛ این ارتش نه تنها تضعیف نشده است، بلکه روز به روز قدرتمندتر میشود. بهطوری که پس از 5 سال که در حالت دفاعی قرار داشت؛ اکنون آرایش دفاعی خود را تغییر داده و به حالت تهاجمی در آمده است.
مساحت سوریه، 185180 کیلومتر مربع است و جمعیت آن در سال 2014 حدود 25 میلیون نفر برآورد میشود. سوریه با دارا بودن 304000 نفر پرسنل فعال نظامی و 342500 نفر نیروی ذخیره، از لحاظ تعداد پرسنل نظامی در رده سیزدهم جهان و از نظر توان نظامی در رتبه 35 دنیا قرار دارد. نیروهای مسلح سوریه (القوات المسلحة العربیة السوریة) شامل نیروی زمینی، نیروی دریایی، نیروی هوایی، پدافند هوایی و نیروهای شبه نظامی است.
مطابق قانون اساسی، رئیس جمهور سوریه، فرمانده کل قوا محسوب می شود.
بخشهای مختلف ارتش سوریه
نیروی زمینی
نیروی زمینی؛ بزرگ ترین بخش از نیروهای مسلح سوریه محسوب می شود که شامل 250 هزار نفر نیروی فعال و 280 هزار نفر نیروی ذخیره است. نیروی زمینی سوریه دارای 4950 دستگاه تانک (شامل 1150 دستگاه ذخیره)، 1127 دستگاه خودروی زرهی آبی - خاکی، 2950 دستگاه خودروی رزمی پیاده نظام، 1860 نفربر زرهی، 2130 عراده توپ خودکششی، 1675 توپ ضدهوایی، 1136 عراده توپ خودکششی (شامل 485 هویتزر و 650 توپ ضد هوایی)، 6890 لانچر موشک هدایت شونده ضدتانک، بیش از 500 سامانه راکتانداز چندلول و 4235 لانچر موشک سطح به هواست. ارتش سوریه به انواع مختلف سلاحهای ضدتانک از قبیل AT - 14 (کورنت)، میلان و RPG - 29 مجهز است. در زرادخانه سوریه، موشکهای بالستیکی از قبیل فراگ 7، انواع اسکاد، یاخونت، زلزال 2 و شهاب 2 نیز یافت میشود.
نیروی هوایی
نیروی هوایی سوریه، دارای 70 هزار نفر پرسنل (شامل 25 هزار نفر نیروی ذخیره) است. با توجه به سطوح بالای رازداری در ارتش سوریه، آمار دقیقی از تعداد هواپیماها و بالگردهای آن موجود نیست، اما با جمع بندی آمارهای مختلف، تعداد پرنده های بال ثابت نیروی هوایی سوریه بین 458 تا 752 فروند و تعداد بالگردهای آن بین 176 تا 214 فروند تخمین زده می شود.
نیروی دریایی
نیروی دریایی سوریه با داشتن 4500 نفر پرسنل فعال و 2500 نفر ذخیره، کوچکترین نیرو در جمع قوای مسلح سوریه به شمار میرود که تحت فرماندهی محلی ارتش در بندر لاذقیه قرار دارد. ناوگان دریایی سوریه در بنادر بانیاس، لاذقیه، مینات البیضا و طرطوس مستقر است. این ناوگان شامل دو فروند زیردریایی کلاس رومئو، 2 فروند ناو محافظ، 30 قایق موشکانداز، 14 فروند شناور گشتی و تعدادی شناور دیگر است.
پدافند هوایی سوریه، از لحاظ تسلیحات یکی از قوی ترین واحدهای پدافند زمین پایه در سطح خاورمیانه به شمار میرود که علاوه بر سامانههای پدافند توپخانهای، انواع سامانههای زمین به هوای سام (از قبیل S - 300P)، تور –ام - 1، بوک – ام - 1 و پنتسر را در اختیار دارد.
پس از جنگ جهانی دوم و با کاهش قدرت کشورهای انگلیس و فرانسه آنها نیروهای خود را از بخش هایی از خاورمیانه و از جمله سوریه خارج کردند. با خارج شدن نیروهای بیگانه و پس از فارغالتحصیل شدن اولین سری خلبانان آموزش دیده در مدرسه پرواز انگلستان در سال 1948 نیروی هوایی سوریه تاسیس شد.
در سال 1950 دو کشور سوریه و مصر در صدد برآمدند تا در هم ادغام شده و جمهوری متحد عربی (United Arab Republic) را پایهریزی کنند. در نتیجه این تصمیم نیروی هوایی سوریه شروع به رشد کرد. این نیرو با استخدام پرسنل بیشتر و به خدمت در آوردن هواپیماهای بیشتر توان خود را افزایش داد. با این حال حافظ اسد (رییس جمهور وقت سوریه) تنها به این قرارداد اکتفا نکرد و روابط تنگاتنگی با کشورهای عضو پیمان ورشو برقرار کرد. هدف از این اقدام نزدیکتر شدن هر چه بیشتر به اتحاد جماهیر شوروی بود. پس از این اقدام سیل تسلیحات روسی به سوریه سرازیر شد که نیروی هوایی این کشور نیز از آن بیبهره نماند.
در جنگ 6 روزه، نیروی هوایی سوریه بارها از نیروی هوایی اسراییل شکست خورد و در نهایت نیز دو سوم نیروی خود را از دست داد و مجبور شد از بعضی از پایگاههای خود عقبنشینی کند. شکست نیروی هوایی سوریه بعدها زمینه ساز شکست نیروی زمینی این کشور شد و جنگ به نفع اسراییل به پایان رسید.
در جنگ یوم کپور نیروهای مصری و سوری در ابتدا به موفقیتهایی رسیدند، ولی مجددا نیروی هوایی اسراییل توانست بر نیروی هوایی سوریه غلبه کند و نتیجه جنگ مجددا به نفع اسراییل رقم خورد. پس از پایان این جنگ نیروی هوایی این کشور همچنان از تسلیحات روسی استفاده می کرد، در حالی که نیروی هوایی مصر از تجهیزات روسی ناامید شده و به تجهیزات غربی روی آورد.
در جریان جنگ یوم کیپور، نیروی هوایی پاکستان 16 نفر از خلبانان خود را به سوریه و مصر فرستاد تا در این جنگ از آنها پشتیبانی کند. ولی این خلبانان زمانی رسیدند که مصر قرارداد آتش بس را امضا کرده بود. با این حال سوریه همچنان به جنگ ادامه می داد. 8 تن از خلبانان پاکستانی پروازهای جنگی خود را با هواپیماهای Mig - 21 آغاز کردند. اولین موفقیت خلبانان پاکستانی توسط خلبان ستار علوی (Sattar Alvi) به دست آمد. وی موفق شد در یک نبرد هوایی یکی از میراژهای اسراییلی را نابود کند. به خاطر این اقدام، دولت سوریه از او تقدیر به عمل آورد.
خلبانان عراقی در جریان جنگ یوم کپور موفق شدند تعدادی F - 4 Phantom اسراییلی را نابود کنند. هیچ یک از خلبانان پاکستانی در این جنگ کشته نشدند و هیچ هواپیمایی را از دست ندادند. با این حال این خلبانان موفقترین خلبانان نیروی هوایی سوریه نبودند و خلبانان آلبانیایی و چکسلواکیایی و بلغاری که در خدمت نیروی هوایی سوریه بودند، موفق شدند تعداد بیشتری هواپیمای اسراییلی را ساقط کنند.
خلبانان پاکستانی و آلبانیایی و چکسلواکیایی و بلغاری تا سال 1976 در نیروی هوایی سوریه باقی ماندند و به تربیت خلبانان سوری و آموختن هنر رزم در هوا به آنان مشغول بودند. این آموزش ها به همراه خرید تجهیزات جدید باعث شد تا نیروی هوایی سوریه در جنگ لبنان (1980) موفق تر عمل کند: 87 هواپیمای از دست رفته در مقابل نابودی 64 فروند هواپیمای اسراییلی.
نیروی هوایی سوریه بعد از جنگ لبنان نیز به تجهیز خود به وسیله تجهیزات شرقی ادامه داد. پس از این جنگ اطلاعات کمی در مورد این نیرو منتشر شده و حتی در مورد تعداد بعضی از مدل ها هم تردید وجود دارد، اما بعضی از اطلاعات منتشر شده نشان میدهد که نیروی هوایی این کشور تعدادی MiG -29 و Su - 24 خریداری کرده است. همچنین گزارشهایی وجود دارد که از تمایل دمشق به خرید Su - 27 حکایت دارد. آخرین و شاید مهمترین خرید این نیرو نیز سفارش 8 فروند رهگیر Mig - 31 است.
نگرانیها از بابت توان موشکی سوریه برای دشمنان قسم خورده این کشور بالا گرفته است. موقعیت متفاوت سوریه، توان بسیار بالای نظامی آن و حمایت گسترده مردم و ارتش سوریه از نظام این کشور، وحشت و گیجی سنگینی را بر دشمنان این کشور بهخصوص رژیم صهیونیستی تحمیل کرده است. بسیاری از منابع غربی اعتقاد دارند که ارتش سوریه هزاران موشک پیشرفته در اختیار دارد که قادرند بسیاری از مناطق سرزمینهای اشغالی را در تیررس خود قرار دهند.
سوریه در دهههای اخیر از کمکهای گسترده قدرتهای موشکی شرقی مانند روسیه، چین، و همچنین کره شمالی برخوردار بوده است و برخلاف لیبی که تعداد موشکهای آن به 300 فروند بالغ نمیشد با زرادخانهای متشکل از تعداد فراوانی موشک بالستیک و کروز هدف بسیار سختی برای دشمنان خارجی است.
در 13 آوریل 2007 روزنامه اسرائیلی "اورشلیم پست" خبر داد که سوریه موشکهای اسکاد 300 کیلومتری خود را در ارتفاعات جولان مستقر کرده است.
سوریه صدها موشک بالستیک کوتاهبرد تاکتیکی از نوع اسکندر ss-21 SRBM و اسکاد در زرادخانه خود دارد که قادرند بسیاری از نقاط سرزمینهای اشغالی را مورد اصابت قرار دهند و برد مناسب برای هدف قراردادن پایگاههای آمریکا در عراق، ترکیه و اردن را دارند. بسیاری از این موشکها به کلاهکهای پیشرفته مجهز شدهاند. بنا به گزارشات؛ سوریه توانسته است 26 سکوی شلیک موشک و موشک اسکاد - بی با کلاهک 1000 کیلوگرمی و برد 300 کیلومتر و اسکاد - سی با برد 500 کیلومتر و کلاهک 770 کیلوگرمی برای زرادخانه موشکی خود فراهم کند که تهدیدی جدی برای رژیم صهیونیستی به شمار میرود.
نگرانیهای زیادی از برنامه های موشکی سوریه در دل دشمنان این کشور وجود دارد، بهخصوص وقتی گمان میرود که سوریه برنامههایی برای دستیابی به موشکهای میانبرد MRBM مانند موشکهای "نودونگ" و یا موشک شهاب-3 ایرانی را در دست اجرا دارد.
پایگاه های هوایی نظامی سوریه
1- Abu ad Duhor
2-Afis
3-Al Qusayr
4-An Nasiriya
5- As Suwayda
6-Dumayr
7- Hamah
8- Jirah
9-Khalkhalah
10- Marj As Sultan
11- Marj Ruhayyil
12- Minakh
13- Qabr as Sitt
14- Saiqal
15- Shayrat
16- Tiyas
دارایی های نیروی هوایی سوریه
جنگنده ها
Mikoyan-Gurevich MiG-29: مجموعا 56 فروند (مدل B: چهل و دو فروند و مدل SMT : چهارده فروند)
Mikoyan-Gurevich MiG-23: دارای 173 فروند
Mikoyan-Gurevich MiG-25: دارای 37 فروند
Mikoyan-Gurevich MiG-21: دارای 142 فروند
هواپیماهای پشتیبانی زمینی
Sukhoi Su-24: دارای 20 فروند
Sukhoi Su-22: دارای 50 فروند
هواپیماهای آموزشی
Aero L-39 Albatros :دارای 23 فروند
MBB 223 Flamingo: دارای 35 فروند
MFI-17 Mushshak : دارای 6 فروند
بالگردهای هجومی
Mil Mi-24 : دارای 46 فروند
Aérospatiale SA-341 Gazelle: دارای 42 فروند
Mil Mi-2 : دارای 20 فروند
موشک ها
هوا به هوا
Vympel AA-2 Atoll
Bisnovat AA-6 Acrid
Vympel AA-7 Apex
Molniya AA-8 Aphid
Vympel AA-9 Amos (این موشک برای استفاده MIG-31 های سفارش داده شده است)
Vympel AA-10 Alamo
هوا به زمین
Zvezda AS-7 Kerry
Zvezda AS-10 Karen
Raduga AS-11 Kilter
Zvezda AS-12 Kegler
Molniya AS-14 Kedge
Euromissile HOT
زمین به هوا (SAM)
Lavochkin SA-2 Guideline
Isayev SA-3 Goa
Almaz SA-5 Gammon
SA-7 Grail
SA-8 Gecko
دلیل حمله تروریستهای تکفیری - آمریکایی - سعودی به مردم و نظام سوریه
آنچه در این میان قابل توجه است، از یکسو قدرت موشکی بالای سوریه و از سوی دیگر حساسیت دریای مدیترانه است. سوریه بر بخش مهمی از سواحل شرق مدیترانه اشراف دارد. صرف نظر از اهمیت مسئله سوریه برای روسیه و نوع واکنش مسکو، شایان ذکر است که سوریه میتواند از دو سمت غربی و جنوب غربی تهدیدهای جدی علیه نیروهای آمریکایی و انگلیسی و تأسیسات مهم رژیم صهیونیستی ایجاد کند.
هم اکنون 5 ناو جنگی در دریای مدیترانه - منطقه نزدیک سوریه - حضور دارند که میتوانند اهداف مهمی برای حملات غافلگیرکننده سوریه باشند.
این موضوع در ابعادی محدودتر در جنگ 2006 لبنان و رژیم صهیونیستی وجود داشت؛ به نحوی که حزبالله دو فروند ناوچه پیشرفته ساعر رژیم صهیونیستی را هدف حملات موفق موشکی خود قرار داد و جالب اینکه سیدحسن نصرالله پیش از زدن ناوچه دوم از فرماندهان رژیم صهیونیستی و ناظران خواست، حمله به این ناوچه را به چشم ببینند!!!
از آن جاییکه مخالفان مسلح دولت سوریه در آن حدی نیستند که قادر به درهم شکستن نیروی زمینی سوریه باشند، باید نیروهای خارجی بیشتری قدم به سوریه بگذارند. این در حالی است که نیروهای زمینی ارتش سوریه جزء بهترین نیروهای رزمی در کل منطقه خاورمیانه به حساب میآیند که در واقع این مسأله ناشی از توجه ویژه دمشق به ارتش و نیروهای نظامی – امنیتی در طول چند دهه گذشته است؛ چنانکه هم اکنون ارتش سوریه بعد از ارتش مصر دومین ارتش قدرتمند عربی در خاورمیانه به شمار میرود.
هماکنون پروژه جنگ نیابتی آمریکا به وسیله گروههای تکفیری همچون داعش و جبههالنصره در سوریه شکست خورده است و آمریکاییها به دنبال فرار از باتلاق سوریه هستند؛ باتلاقی که در حال بلعیدن آنها و همپیمانانشان است.
سلام دوستان وسروران عزیز
به وبلاگ خودتان خوش آمدید امیدوارم لحظات شادی داشته باشید لطفا پس از خواندن و مشاهده هر مطلب نظرات خود را مرقوم فرمایید. متشکرم